کد مطلب:95644 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130

خطبه 147-در هدف از بعثت












[صفحه 352]

هدف از بعثت پیامبر خداوند بزرگ محمد رسول الله (ص) را برانگیخت تا بندگانش را به خداپرستی بخواند و از بت پرستی و اطاعت از شیطان بازدارد. و قرآن را برای استحكام و استواری آن فرستاد و اینكه بندگانش آگاه تر و بیناتر گردند، و با آگاهی به ذات پاك حق تعالی روی آورند و به جای ناباروری و شك در پی اثبات وجود باشند خداوند، در كتاب آسمانی اش صفات و ملكات بی همتای خود را به آدمیان نمایاند و آنان را از هیبت و عظمت خویش بیمناك گردانید و از قومی یاد كرد كه داس خشم در میانشان افكند و به انواع عذاب به تباهی كشید و نابود نمود.

[صفحه 352]

پس بدانید كه بعد از من زمانی خواهد رسید كه طلوع باطل و غروب حق و عدالت باشد. و بیش از هر چیز دروغ بر خدا و رسول خواهد بود و كتاب آسمانی نیز نزد مردم به صورت كالایی بی مقدار در خواهد آمد. و اگر رواج كامل یابد تحریف شده و بگونه ای خواهد بود كه بسود آنان باشد... حاملان قرآن به آن بی اعتنا خواهند شد و حافظان قرآن از یاد خواهند رفت و پیروان اولین قرآن هر یك به سویی پراكنده خواهند شد. و كسی بر آنها احترامی نخواهد داشت. و یا اهل قرآن و قرآن در میان مردم ولی از نظرها پنهان و از اثر و تاثیر بدور خواهند ماند. پیش از آنكه چنین زمانی فرا رسد، نیكان به سختیهای بسیار دجار آیند، گفتار راست آنان دروغ پنداشته خواهد شد و كار شایسته آنان كیفر بد خواهد داشت و جز این نیست... كسانی كه پیش از شما بودند از پی آرزوهای درازشان رفتند و چنان به مرگ پیوستند كه فرصت توبه و بازگشتی برایشان نماند.

[صفحه 352]

ای مردم، بدانی تنها كسانی كه از خدای خویش اطات كنند به توفیق و احسان دست می یابند. چه، گام در راه رستگاری كه استوارترین و روشن ترین راههاست نهاده اند بدانید كه آشنای با خدا، از خسران و كفران در امان خواهد بود... و این حالی است خدا پیوسته هراسان است... كسی به بزرگی و عظمت خداوند اقرار دارد، دیگر خویشتن را جلیل و رفیع نمی بیند و در برابر خدای خویش سر بر خاك می ساید و فروتنی و توضع پیشه می كند. چه می داند كه سلامتی كسی كه به قدرت پروردگار آگاهی دارد، در اطاعت از خداست. و بدانید كه برای راه بردن، به راه راست بایستی كسی را كه آن راه را نهاده بشناسید و پیوستن به راه راست و وفای به عهد و وابسته شدن به قرآن را از اهل قرآن بیاموزید زیرا كه آنان احیاءكننده دانش و نابودكننده نادانی هستند... پس بهتر كه راه ایمان و وفای به عهد و پیوستن به قرآن را از رهروان نخستین بیاموزید. و بدانی كه خاموشی آنان حكایت صداقت آنهاست و بیانشان نشانه ایمان... كه پرهیزكاران، در كار شریعت یكسانند و هرگز به مخالفت با دین نمی خیزند.


صفحه 352، 352، 352.